بازم بهم ثابت شد... بازم احساس نیاز کردم... هر نیازت که برطرف میشه چند تا دیگه جاشو می گیره...که بهت ثابت شه ضعیفی... محتاجی... که باور کنی آدمی اینجوری آفریده شده... تا آخر عمر همینه... فقط می دونم باید بگی شکر... که این نیازتم برطرف شد... شکر

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه

این عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده که معلومم نیست

کین دم که فرو برم برآرم یا نه