In his memory...

شامگاهان که رؤيت ِ دريا

،نقش در نقش مي‌نهفت کبود

داستاني نه تازه کرد به کار

رشته‌اي بست و رشته‌اي بگشود

.رشته‌هاي ِ دگر بر آب ببرد

وندر آن جايگه که فندق ِ پير

سايه در سايه بر زمين گسترد

چون بماند آب ِ جوي از رفتار

شاخه‌اي خشک ماند و برگي زرد

.آمدش باد و، با شتاب ببرد

همچنين در گشاد و شمع افروخت

آن نگارين ِ چرب‌دست استاد

گوشمالي به چنگ داد و ، نشست

پس چراغي نهاد بر دم ِ باد

.هرچه ، از ما به يک عتاب ببرد

داستاني نه تازه کرد ، آري

آن ز يغماي ِ ما به ره شادان ؛

رفت و ديگر نه بر قفاش نگاه

وز خرابيّ ِ ماش آبادان

!دلي از ما ، ولي خراب ببرد

- Song -